Skończyło się tak szybko jak zaczęło. Praca na etacie pochłonęła mnie tak głęboko, że strona pozostała w uśpieniu. Potem zmiana pracodawcy, na wydawałoby się bardzo ciekawe i rozwojowe stanowisko. Niestety, po roku strategia firmy zmieniła się i zmuszony jestem szukać nowych wyzwań. Co nie znaczy, że niczego się nie nauczyłem. W międzyczasie zdobyłem kolejny dyplom studiów (Geopolityka i Geostrategia), rozpocząłem cykl szkoleń z zarządzania projektami, co chyba przełoży się na kolejne studia podyplomowe od listopada tego roku. Słowem  – coraz więcej do rozdania i dzielenia się doświadczeniami. Co nieustannie robię: w kontakcie pozostaje ze mną ośmioro młodych managerów i dyrektorów, od których uczę się równie dużo jak oni ode mnie (mam nadzieję…)

W czasie jednej z takich sesji rozmawialiśmy o filozofii przywództwa. Na West Point sugerowano nam aby definicję tego spisać, dzielić się z podwładnymi i regularnie przeglądać, czy aby nie straciła na aktualności. Na jednym ze szkoleń dedykowanych temu zagadnieniu usłyszałem ciekawą propozycję: aby własne pryncypia przywódcze zawrzeć w postaci cytatów, krótkich sformułowań, które usprawnią ich zapamiętanie. Oczywiście spróbowałem je w ten sposób zestawić. Oto one (wraz ze źródłem w italica): 

• Duc im altum (wypłyń na głębię) – (Łk 5.4)
• Chcę zrobić wyłom w rzeczywistości – Steve Jobs)
• Jestem trymerem steru – (Stephen Covey)
• Przyprawa musi płynąć… – (Frank Herbert: Dune)
• Gdy masz wątpliwości – improwizuj – (Bill Brufford)
• Buduję zespoły zespołów – (Gen. Stanley McCrystal)
• Żyj, kochaj, ucz się i zostaw po sobie dziedzictwo – (Stephen Covey)
• Wszystko z umiarem, łącznie z umiarem – (powiedzenie ludowe)
• Tworzę liderów – (moje)
• Kim jestem, bym mógł cię oceniać? – (Anthony De Mello)
• “It’s gonna get better…”  – (Genesis)
• Obudź się!  – (Anthony De Mello)
• “Prendiamo Cafe…” – kolega Gabrielle)
• Hara Hachi Bu – (powiedzenie japońskie)

Powyższe to trochę myśli nieuczesane, bez narzuconej struktury lub porządku. To takie latarnie oświetlające moją drogę do kierowania innymi ludźmi i prowadzenia do maksymalnego ich potencjału.
To skarbnica wiedzy – przeczytanej, przetrawionej, wypróbowanej w licznych sytuacjach kryzysowych i spontanicznej radości. Coś was zainteresowało? Zachęcam do kontaktu.

No i stało się!

Dzięki wielkiej pomocy Macieja i Marcina zaczyna życie moja (MOJA!!!) strona internetowa. Tak, to już zobowiązuje. Przybieram poważny ton i odrzucam wszelkie prześmiewcze myśli…
Może jednak nie, bo to byłby inny Jacek…

Co tu się będzie działo? Nie wiem. Albo – nie do końca wiem. Z jednej strony czuję się wdzięczny moim mentorom, nauczycielom, idolom, wzorcom pozytywym i negatywnym – za to, że ukształtowali mnie takiego, jakim jestem.
I czuję się zobowiązany wobec nich (niektórych już z nami nie ma…) by ich idee, myśli, słowa, czyny, a przede wszystkim ich konsekwencje – przekazać potomności. Komu? Każdemu, kto zechce słuchać. Z drugiej strony sam zebrałem trochę cięgów, blizn na korporacyjnym ciele (nb: „corpus” to ciało…) by przestrzec przed pewnymi działaniami tych co po nas przyjdą…

Cegiełka po cegiełce będę budować tą świątynię poświęconą moim nauczycielom, postaram się wskazać jak odcisnęły się na moich zawodowych doświadczeniach Ich Osobowości, może nie oceniając (bo kimże jestem by oceniać) ale rozważając alternatywy, potencjalne odmienne ścieżki działań. 

Zaczynamy, powoli, krok po kroku… Cóż to za cudowne uczucie! 

Auxilio to znaczy wsparcie.